Rio => Cuzco, nie wszystko daje się przewidzieć

W naszym planie podróży, kolejnym punktem po Rio, jest wyprawa na Machu Picchu w Peru. Jest to jeden z najciekawszych dla nas punktów wyprawy, robimy "Inka trial" - kilkudniowy, traking w Andach, na wysokościach 2600- 4200 n.p.m., pod namiotami w małym zespole 4-6 osobowym plus przewodnik, z finałem właśnie w Machu Picchu.

To na tą część włożyliśmy najwiecej pracy organizacyjnej - pozwolenia na wejście do Machu Picchu trzeba załatwiać z dużym wyprzedzeniem, nawet 4-6 miesięcy. Tylko 500 osób dziennie może być na szlaku. Zapuścilismy programy ćwiczeń, aby podnieść wydolność naszych organizmów na tyle, by dać radę - a to akurat zweryfikuje się w ciagu najbliższych dni;)

 

Wczoraj w nocy na lotnisku w Rio nasz plan dotarcia do Cuzco w Peru przestał być pewny w realizacji.

Trochę wprowadzenia:

 

Mieliśmy zarezerwowane 2 loty:

1. Rio => Lima, linie Avianica 6:40-9.25 (długi lot 5:45 h, -3h to zmiana strefy czasowej)

2. Lima => Cuzco, linie chilijskie LAN 10.45-12.15

 

Traktowaliśmy je jako łączone z definicji - robimy od razu check-in do Cuzco, nasz bagaż przewiozą w Limie z samolotu do samolotu, a my transferem zmienimy tylko gate. Mamy pomiędzy 1 i 2 lotem, w Limie 1.20 h na transfer do gate'ów lotów krajowych. Lotniska międzynarodowe są duże, więc czasem trzeba zmienić terminal, używając busów czy automatycznych kolejek. Czasem drałuje się niezły kawał na piechotę. Akurat tutaj w Limie lotnisko posiada tylko jeden terminal, więc te 1.20 powinno być ok.

 

Przy check-in w Rio szok. Nie chcą, albo jak twierdzili, nie mogą od razu odprawić nas na te 2 loty, ponieważ przepisy celne wymagają przejścia w Limie odprawy paszportowej, uzyskania pozwolenia czasowego na przebywanie w Peru oraz procedury celnej z bagażem - prześwietlanie każdej sztuki. Dodatkowo pani nas poinformowała, że nawet jak by nie było powyższych zasad, to tutaj nie ma możliwości łączenia lotów pomiędzy rożnymi liniami.

 

Nie mniej nie wieęej, sytuacje mamy następującą: lądujemy o 9.25, wysiadamy z samolotu, przechodzimy procedury paszportowo-pozwoleniową, odbieramy bagaż z taśmy, przechodzimy do punktu kontroli i prześwietleń, następnie przedostajemy sie do części lotniska dla odlotów, gdzie robimy check-in na drugi lot. Check-In on-line nie działał, a okienka dla tego lotu zamykają o 10.15. Na całość mieliśmy zatem 50 min.

Ci, co często latają od razu widzą jak słabo to wygląda. Najgorsze jest to, że przebookowanie lotów w formule RTW nie jest łatwe, może oznaczać, że nasze plany, chociażby pobytu w Peru byłyby zagrożone.

Postanowiliśmy, że spróbujemy to jednak ogarnąć, a plan awaryjny zaczniemy tworzyć dopiero jak usiądziemy na plecakach po przegranej bitwie. Możliwości wysypania planu podstawowego było pełno. Od opóźnienia lotu z Rio do Limy, po długie oczekiwania na bagaż, kolejkę przy odprawach, czy na cle etc...

Niestety mieliśmy też to nieszczęście, że posadzili nas w samolocie z Rio do Limy na samym końcu, a wysiadka jest z przodu przez rękaw... Miejsce do straty, tak potrzebnych nam, wielu minut. Na szczęście samolot wyładował punktualnie o 9.25

1- rękaw opuściliśmy 9.35, ale przez te 10 min zaciskaliśmy zęby jak ci ludzie się powoli gramolili....

2 - wyprzedziliśmy wszystkich, do odprawy było z jakieś 300 metrów, odprawa sprawna, ja mogę być 90 dni w Peru, Balcer 30 dni - nie wytrzymał i pośpieszał Panią...

3 - złapałam gościa z ochrony, mówił po angielsku. Jest 9.50 - wiemy wszystko gdzie sa prześwietlenia i check-in LAN, niestety nie ma wciąż naszego bagażu... Minuty wydają się wydłużać, 9.55 dalej czekamy... 10.00 mamy oba plecaki!

4 - jedno stanowisko od prześwietleń jest wolne, ładujemy bagaże.... Na szczęście nie wzbudzają podejrzeń! Jest 10.04

5 - sprintem biegniemy wzdłuż terminala do wejścia na check-In. Jakieś kolejne 300 metrów. I na ruska prosto do okienka., bez kolejki, czekamy, aż babka skończy odprawiać dziewczynę, która akurat tam stała zanim przybiegliśmy. Nie zwracamy uwagi na otoczenie. Balcer zadaje kluczowe pytanie "czy jest jeszcze otwarty check-in na LAN 2021 do Cuzco?" Pani odpowiada Tak, jeszcze niecałe 10 minut...

Udało się ! W 35 minut od wyjścia z samolotu... Byście widzieli nasze miny i radość!

Tak mamy, że stresowe sytuacje mobilizują nas do maksymalnej koncentracji w działaniu, świetnie wówczas też współpracujemy - można dużo ;)

Przylot do Cuzco. Zmęczeni, szczęśliwi i pojawia się dodatkowy element - dziwne samopoczucie, zawroty głowy i gubienie wątków w rozmowie, brak koncentracji. Jesteśmy na 3400 m n.p.m. Zaczynamy aklimatyzację. Pani w hotelu pokazuje nam miejsce, gdzie leżą liście koki i stoi gorący termos z wodą. Rekomenduje, by pić herbatkę często, szybciej dojdziemy do siebie.

Na godzinę 18.30 mieliśmy ustawioną odprawę z przewodnikiem, w celu omówienia planu trasy i ustaleniu, co jeszcze powinnismy zabrać lub przygotować. Po miłym powitaniu, rozpoczyna sie część, której się nie spodziewaliśmy:

- przepytywania na temat naszego stanu zdrowia, ze szczególnym uwzględnieniem predyspozycji do choroby wysokościowej i lęku wysokości w kontekście dużych ekspozycji

- kolejny aspekt, to kondycja fizyczna i jak jesteśmy przygotowani technicznie, doświadczenie we wspinaczce, wydolność, spanie w namiotach w temperaturach 0-5 stopni, posiadane buty i sprzęt, tabletki do oczyszczania wody, coś na insekty, aspiryna/heparyna itd.

- ostatnia cześć spotkania to dokładny plan trasy dzień po dniu i jej najtrudniejsze elementy.

Po dwóch godzinach, zrozumieliśmy, ze najbliższe dwa dni tzw. aklimatyzacji bedą pracowite.

Podczas całości tego spotkania mieliśmy trudności w skupieniu się i interakcji z przewodnikiem. Dotychczas jak byliśmy na lodowcach, pojawiały się zawroty głowy na chwilę, po czym szybko ustępowały. Tutaj, w tym klimacie, zmiana z 0 na stałe 3400 m n.p.m powoduje nawracające zawroty głowy, utrzymujące się rozkojarzenie, trudności ze skupieniem, przyspieszony oddech np. przy wejściu raptem na 1 piętro, a u mnie jeszcze jest ból głowy, który nie przechodzi po ibupromie. Już drugi dzień:( Obyśmy szybko się przyzwyczaili.

A same Cuzco - pierwsze wrażenie bardzo pozytywne, resztę odkryjemy. Komunikatywnie, Indianie mówią po angielsku;) Balcerek napalił się, aby spróbować lokalnych specjałów: mięska ze świnki morskiej i lamy albo alpaka... Zobaczymy;)

Buzia